Φυσικές και χημικές ιδιότητες του κασσιτέρου

Το μεταλλικό κασσίτερο είναι μαλακό, εύκολο να υπάγεται, με αργυρολευκή μεταλλική λάμψη, σημείο θάβμας 231,89 ℃ , βραδυθέρμανση 2260 ℃ , αδιάφορο. Το κασσίτερο ανήκει στο τέταρτο κύριο στοιχείο στον περιοδικό πίνακα, ατομικός αριθμός 50, ατομικό βάρος 118,71, σύμβολο στοιχείου Sn, το κασσίτερο είναι μ χανικό σε δωμάτιο θερμοκρασίας. Ειδικά στα 100 °C, η μάλλιαση είναι πολύ καλή και μπορεί να γίνει σε πολύ λεπτή φύλλο κασσιτερού, το οποίο μπορεί να είναι ως ελαφρά 0,04 mm ή λιγότερο. Αλλά η εκτατικότητα είναι πολύ κακή, ένας έλξης θα σπάσει, δεν μπορεί να σχηματιστεί σε λεπτό νήμα.

Επίσης, το κασσίτερο είναι ένα μέταλλο που φοβάται και το κρύο και το ζέστη, και η μορφή του κασσιτερού είναι εντελώς διαφορετική σε διαφορετικές θερμοκρασίες.

Το κασσίτερο στο διάστημα θερμοκρασίας 13,2 ~ 161 °C, η φύση του κασσιτερού είναι η πιο σταθερή, ονομάζεται "λευκό κασσίτερο".

Όταν η θερμοκρασία πέφτει κάτω από 13,2 ° C, το κασσίτερο θα μετατρέπεται σταδιακά σε άλυση πουλβέρι με τη μορφή άσβεστου. Ειδικά στα -33 ℃ ή στην παρουσία κόκκινης αλάτης (SnCl4 •Λύση αλκοόλου 2NH4Cl, η ταχύτητα αυτής της αλλαγής επιταχύνεται σημαντικά. Αυτή η "νόσος" του καστανίου μπορεί επίσης να μεταφερθεί σε άλλο «υγιές» κασσίτερο, και όσο ο λευκός κασσίτερος παγιδεύει τον γκρι κασσίτερο, ακόμη και αν τον παγιδεύει λίγο, ο λευκός κασσίτερος θα αλλάξει γρήγορα και ολοκληρωτικά σε γκρι κασσίτερο. Το φαινόμενο ονομάστηκε η πανώλη του κασσιτέρου. Ευτυχώς, αν αναπηγνύσετε το αρρώστια κασσίτερο, θα αποκατασταθεί. Η αιτία της πανώλης του κασσιτέρου είναι ότι η κρυσταλλική διάρθρωση του κασσιτέρου έχει αλλάξει: στη θερμοκρασία του δωματίου, το κασσίτερο είναι μια τετράγωνη κρυσταλλική δομή, η οποία ονομάζεται λευκό κασσίτερο. Όταν στρεβλώνετε μια λωρίδα κασσιτέρου, μπορείτε συχνά να ακούσετε ένα φως ήχο, επειδή οι λευκές κρυστάλλινες δομές του τετραγωνικού συστήματος τριγυρίζουν μεταξύ τους καθώς στρεβλώνονται. Επειδή το κασσίτερο φοβάται το κρύο, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή για να αποφευχθεί η παγώσιμη του κατά τον χειμώνα. Πολλά σιδηρέα αντικείμενα που συγχωνεύονται με κασσίτερο είναι επίσης ανοσοί στο κρύο. Το 1912, μια ξένη ανταρκτική αποστολή πήγε στην Ανταρκτική, τα βαρέλια βενζίνης που χρησιμοποιούνταν ήταν συγχωνευμένα με κασσίτερο, στον χιονιάνθρακα της Ανταρκτικής, η σύγχυση γύρισε σε κονιά γκρι κασσίτερο, και η βενζίνη έχασε όλη.

Το κασσίτερο φοβάται τη θερμότητα όπως και το κρύο. Πάνω από 161 ℃ , το λευκό κασσίτερο μετατρέπεται σε ρομβοειδές κασσίτερο με κρυσταλλική δομή του ρομβοειδού συστήματος. Το ρομβοειδές κασσίτερο είναι πολύ ξεχνάσιμο, σπάει όταν χτυπάει, και η πλαστικότητα είναι πολύ κακή, ονομάζεται "ξεχνάσιμο κασσίτερο" .

Το λευκό κασσίτερο, το γκρι κασσίτερο και το ξεχνάσιμο κασσίτερο είναι τρεις αλλοτροπίες του κασσιτέρου και οι αντίστοιχες παραμέτροι είναι ως εξής: Το λευκό κασσίτερο είναι τετραγώνικο, με κυτταρικούς παράμετρους ως εξής: a=0.5832nm, c=0.3181nm, 4 άτομα Sn στο κύτταρο, πυκνότητα 7.28g/cm³, σκληρότητα 2;

Το γκρι κασσίτερο είναι κυβικός κρυστάλλος με διάμετρο ρομβοειδού συστήματος με κυτταρικούς παράμετρους ως εξής: a=0.6489nm, 8 άτομα Sn στο κύτταρο, και μια πυκνότητα 5.75g/cm³.

Το ξεχνάσιμο κασσίτερο είναι ένα ορθορόμβικο σύστημα με πυκνότητα 6.54g/cm³.

Υπάρχουν 14 ισότοποι του κασσιτέρου, 10 από τους οποίους είναι σταθεροί ισότοποι: κασσίτερο 112, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120, 122, 124.

Οι χημικές ιδιότητες του κασσιτέρου είναι πολύ σταθερές, και δεν εξοξειδώνεται εύκολα σε δωματική θερμοκρασία, έτσι παραμένει συχνά με αργυροειδή λάμψη. Στον αέρα, μια προστατευτική φιλμ του διοξειδίου κασσιτέρου σχηματίζεται στην επιφάνεια του κασσιτέρου, και η οξειδωτική αντιδράση επιταχύνεται υπό θερμανση. Το τετραχλωριδίο κασσιτέρου παράγεται από τη θερμανση και την αντιδράση του κασσιτέρου με χλωρο. Αντιδρά και με την θειά. Το κασσίτερο είναι σταθερό στο νερό, επιλύεται αργά σε ασθενείς ξύδια, και γρηγορότερα σε συγκεντρωμένα ξύδια. Μπορεί επίσης να επιλυθεί σε ισχυρές βάσεις. Θα επιβλαβεί σε ξύδια λύσεις υψομολιεινών αλάτων όπως του χλωρίδιου σιδήρου και του χλωρίδιου ζινκ.