Historische tinprijzen

De prijs van tin wordt gedomineerd door de industriële keten en de invloed van beperkingen aan de aanbodzijde op de tinprijs neemt geleidelijk toe. Terugkijkend op de prijsontwikkeling van tin in de afgelopen twee decennia, merken we op dat de stijging en daling van de tinprijzen nauw samenhangen met de ups en downs van de halfgeleidercyclus, wat aantoont dat de prijsvorming van tinsoorten in het verleden werd gedomineerd door de vraag. Hoewel de bloeiende ontwikkeling van elektronische producten in het afgelopen decennium de groei van de vraag naar tin heeft gestimuleerd, zijn de beperkingen aan de aanbodzijde geleidelijk aan het licht gekomen en is de invloed van aanbodschokken op de tinprijzen geleidelijk toegenomen. In de trend sinds het begin van 23 is er een aanzienlijk verschil tussen de halfgeleidercyclus en de trend van de tinprijs, wat volgens ons voornamelijk te wijten is aan de aanbodschok die wordt veroorzaakt door de kortetermijnverwachting van het verbod op mijnbouw in Wa State en de weinige nieuwe projecten in de komende 2-3 jaar. Vooruitkijkend verwachten we dat de vraag naar tin gestaag zal blijven groeien, en dat het starre aanbod naar verwachting de elasticiteit van de tinprijs verder zal bevorderen en de opwaartse beweging van het tinprijscentrum zal ondersteunen.

Vóór 2000: De tinindustrie groeide langzaam en verschoof van vertind naar soldeerverbruik. De opkomst van aluminium, plastic en composiet verpakkingsmaterialen heeft ervoor gezorgd dat de vraag naar vertinde stoffen blijft afnemen en de dunne laag blikcoating heeft het enkelvoudige verbruik van tin verminderd, tegen deze achtergrond is het aandeel van het verbruik en het absolute verbruik van vertinde beplating geleidelijk afgenomen. Tegelijkertijd heeft de ontwikkeling van de elektronica-industrie het aandeel van het elektronische soldeerverbruik gestaag doen toenemen en is de structuur van het tinverbruik geleidelijk verschoven naar het elektronicaveld en het chemische veld.

Cyclus 2009-2012: Reparatie van het halfgeleidervolume en verkrapping van het aanbod van tinmijnen, tinprijzen bereiken een nieuw hoogtepunt. Na de financiële crisis werd het ruime monetaire beleid gecombineerd met de volumeontwikkeling van smartphones, de halfgeleiderindustrie herstelde snel de eerdere daling en volumegroei, en de vraag naar mobiel soldeer steeg sterk, terwijl het aanbod van tinmijnen afnam en de kloof tussen vraag en aanbod groter werd om de tinprijzen met 200% te bevorderen.

In de cyclus 2016-2018 dreef de gezamenlijke productievermindering + terugkeer van de vraag de tinprijs op. Na een periode van enkele jaren nam de productie van fijn tin in 2014 toe, ontwikkelde de halfgeleiderelektronica-industrie zich met een laag groeitempo en daalde de tinprijs. Met de daling van de tinprijzen gedurende vele jaren, verminderden in 2016 H1, negen binnenlandse tinsmelterijen gezamenlijk de productie met 17.000 ton, Q3-inspecteurs voor milieubescherming begonnen met productiebeperkingen en de vraag op het gebied van Q4-elektronica begon terug te keren. Van medio 2018 tot eind 2019, beïnvloed door de Chinees-Amerikaanse handelsoorlog, trok de halfgeleiderelektronica-industrie als geheel zich terug en volgden de tinprijzen.

Van 2020 tot heden: het aanbod van tinerts en geraffineerd tin is krap, de halfgeleiderindustrie is weer booming en de dubbele klik van vraag en aanbod zorgt ervoor dat de tinprijs plotseling weer een nieuw hoogtepunt bereikt. Na 18-19 jaar van neergang hebben sinds 19 september 14 binnenlandse tinsmelterijen gezamenlijk de productie met 20.200 ton verminderd, en Indonesië Tianma heeft de productie met ongeveer 10.000 ton verminderd; Sinds 2020 heeft COVID de vraag naar een thuiskantoor bevorderd en het blikverbruik op het gebied van elektronica gestimuleerd. De verkrapping van het aanbod in combinatie met de stijgende vraag, zorgde de aanhoudende lage voorraad ervoor dat de tinprijzen sterk stegen en bereikten een recordhoogte van $ 45.105 / ton binnen twee jaar vanaf april 2020, een stijging van meer dan 200%. In 2022, onder de omstandigheden van een zwakke vraag in de meeste eindverbruiksgebieden als gevolg van de macro-omgeving van de opslagdumping in Myanmar, begonnen de tinvoorraden zich op te hopen en trokken de tinprijzen zich snel terug, met een daling van meer dan 60% tussen piek- en dalwaarden.

Toekomstvooruitzichten: krappe vraag en aanbod hebben de kosten opwaarts opgedreven, het tinprijscentrum zal naar verwachting stijgen. Vooruitkijkend naar de komende 2-3 jaar, blijft de verstoring van de overzeese bevoorrading aanhouden, zijn er weinig nieuwe tinwinningsprojecten, zal het wereldwijde tekort aan tin verder worden verergerd of zal deze verder worden verergerd, en wordt verwacht dat de elektronische veldcyclus of de bodemvraag herstel zal inluiden, de fundamenten verbeteren geleidelijk. ITA voorspelt dat de volledige kosten van de wereldwijde tinwinning zullen blijven stijgen, waardoor het tinprijscentrum omhoog zal gaan. Volgens ITA bedragen de wereldwijde contante kosten van tinmijnen in 2022 van 50%, 75% en 90% kwantielen respectievelijk US $ 11,418 / ton, US $ 18,534 / ton en US $ 23,171 / ton. Verwacht wordt dat in 2030 de kwantielen van 50%, 75% en 90% respectievelijk 16.625 dollar/ton, 23.964 dollar/ton en 36.290 dollar/ton bedragen.