De kloof tussen aanbod en vraag naar tin is toegenomen

Blik: een metaal met een laag smeltpunt en een breed scala aan toepassingen

1.1 Gebruik van blik en zijn verbindingen

Tin is een metaal met een laag smelpunt en een zilverwitte metalen glans. Zuiver tin is zacht, goed rekbaar bij kamertemperatuur, chemisch stabiel, niet gemakkelijk te oxideren en houdt vaak een stralende zilverkleurige glans. De tininhoud in de aardkorst bedraagt 0,004%, waarvan vrijwel alles voorkomt in de vorm van cassiteriet (tinoxide), naast een zeer kleine hoeveelheid tinsulfide-afzettingen. Als een van de "metaalen" (goud, zilver, koper, ijzer, tin) wordt tin al sinds ongeveer 2000 v.Chr. door mensen gebruikt. Het tinmetaal heeft een breed scala aan toepassingen. Door zijn lage smeltpunt, goede rekbaarheid, de mogelijkheid om allianties met veel metalen te vormen, het feit dat het niet giftig is, corrosiebestendig en een mooie uiterlijke verschijning heeft, wordt tin breed ingezet in elektronica, voedsel, automotief, geneeskunde, textiel, bouw, handwerken en andere industrieën. De industriële keten van tin is compleet. De bovenstroom van de tinindustrie is de mijnbouw, die voornamelijk verantwoordelijk is voor tinnijverwinning en tinconcentraatproductie; De middenstroom bestaat uit raffinage van tin, wat resulteert in tinalianties, organische tinverbindingen, anorganische tinverbindingen, tinmaterialen en andere producten; De afwatering omvat tinverwante toepassingen, zoals de elektronica-industrie, chemische industrie, automobielindustrie enz.

De downstream-toepassing van tin is zeer uitgebreid en de marktconcentratie is hoog. De toepassing van tin is voornamelijk geconcentreerd in tinlegeringen, tinchemieken, tinmaterialen, lood-zuinige batterijen, waarbij tinlood in tinlegeringen, tinaard in tinmaterialen, tinchemische producten een relatief hoge verhouding vormen. Tinlood wordt voornamelijk gebruikt in de chemische industrie, wat de functie vervult van mechanische verbinding, elektrische verbinding en warmte-uitwisseling. Tinaard wordt gebruikt bij het maken van getinnde bladen, die kunnen worden gebruikt als verpakkingmateriaal voor voedsel en dranken; Tinverbindingen kunnen worden gebruikt als grondstoffen voor keramiekglazuur, fixatief voor de drukkerij- en textielindustrie, hittestabilisator voor plastic, evenals fungiciden en insecticiden.

1.2 De distributie van wereldwijde tinbronnen is relatief geconcentreerd en de voorraad neemt jaar na jaar af

De tinresources van de wereld zijn voornamelijk verdeeld over China, Indonesië en Myanmar, en de voorraden van deze drie landen vormen 52% van de wereldwijde voorraden. Volgens het Mineralenoverzicht van 2022 dat is uitgebracht door de Amerikaanse Geologische Dienst, bedragen de wereldwijde tinvoorraden in 2021 4,9 miljoen ton. Daarvan behoren Chinees tinreserves van 1,1 miljoen ton, wat 22% van de totale wereldwijde reserves uitmaakt, op nummer één te staan. Indonesië en Myanmar nemen de tweede en derde plaats in tinvoorraden in, respectievelijk 800.000 ton en 700.000 ton, wat 16% en 14% van de reserves uitmaakt. Sinds 2010 is de algemene trend van de wereldwijde LME-tinvoorraad afgenomen. De reden hiervoor ligt in de volgende drie oorzaken: 1. De tinresource-eigenschappen zijn slecht, het gemiddelde gehalte in de korst is slechts 0,004%, wat het laagste is onder de belangrijkste metaalsoorten. De wereldwijde tinafzettingen zijn klein en verspreid, en meer dan 60% van de resources zijn onrendabel, met huidige reserves van slechts 4,9 miljoen ton. 2. Bestaande tinmijnbouwprojecten staan algemeen voor het probleem van uitputting van de bronnen en dalende kwaliteit. Bijvoorbeeld, de SAN Rafael-mijn in Minsur, Peru, had een gehalte van 5-10% aan het begin van de productie en is nu slechts 1-2%. 3. In de recente jaren heeft COVID-19 de aanbodkant van de tinmijnbouw beïnvloed, terwijl de vraag naar elektronica en verbruiksartikelen is toegenomen, wat grotendeels heeft bijgedragen aan de tekorten aan tin.