คุณสมบัติทางกายภาพและเคมีของดีบุก

โลหะดีบุกนั้นนุ่ม งอได้ง่าย มีประกายเงินขาวของโลหะ จุดหลอมเหลวที่ 231.89 ℃ , จุดเดือดที่ 2260 ℃ , ไม่มีพิษ ดีบุกเป็นธาตุในกลุ่มที่สี่ของตารางธาตุ มีเลขอะตอม 50 น้ำหนักอะตอม 118.71 สัญลักษณ์ธาตุ Sn ดีบุกนั้นเป็นโลหะที่ ยืดหยุ่นได้ที่อุณหภูมิห้อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ 100 °C ความยืดหยุ่นดีมากและสามารถทำให้เป็นแผ่นดีบุกบางมากได้ ซึ่งบางถึง 0.04 มม. หรือน้อยกว่านั้นได้ แต่ความสามารถในการดึงออกเป็นเส้นนั้นแย่มาก เอาไว้ดึงแล้วจะขาด ไม่สามารถดึงเป็นเส้นเล็กๆ ได้

นอกจากนี้ ดีบุกเป็นโลหะที่ทนทั้งความเย็นและร้อนไม่ได้ และรูปร่างของดีบุกจะแตกต่างกันไปตามอุณหภูมิที่แตกต่างกัน

ดีบุกในช่วงอุณหภูมิระหว่าง 13.2 ~ 161 °C คุณสมบัติของดีบุกจะคงที่ที่สุด เรียกว่า "ดีบุกสีขาว"

เมื่ออุณหภูมิต่ำกว่า 13.2 ° C ดีบุกจะค่อยๆ เปลี่ยนเป็นผงละเอียดคล้ายเถ้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ -33 ℃ หรือในกรณีที่มีเกลือแดง (SnCl4 •สารละลายแอลกอฮอล์ของ 2NH4Cl เมื่อเกิดการเปลี่ยนแปลงนี้ ความเร็วจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก นี่คือ "โรค" ของสังกะสี สามารถแพร่กระจายไปยังกระป๋อง "สุขภาพดี" อื่นได้ และตราบใดที่กระป๋องสีขาวชนกับกระป๋องสีเทา แม้จะกระทบเพียงเล็กน้อย กระป๋องสีขาวก็จะเปลี่ยนเป็นกระป๋องสีเทาอย่างรวดเร็วและสมบูรณ์ เรียกปรากฏการณ์นี้ว่า "โรคระบาดของตะกั่ว" โชคดีที่หากหลอมตะกั่วที่เป็นโรคใหม่อีกครั้ง มันก็จะฟื้นคืนกลับมา สาเหตุของโรคระบาดของตะกั่วเกิดจากโครงสร้างผลึกของตะกั่วเปลี่ยนแปลง: ที่อุณหภูมิห้อง ตะกั่วเป็นผลึกทรงสี่เหลี่ยมจัตุรัส เรียกว่า ตะกั่วสีขาว เมื่อคุณงอแถบตะกั่ว คุณมักจะได้ยินเสียงซู่ ซึ่งเกิดจากการที่ผลึกตะกั่วสีขาวในระบบผลึกทรงสี่เหลี่ยมถูกเสียดทานกันขณะงอ นอกจากนี้ ตะกั่วยังกลัวความเย็น ควรระวังไม่ให้ตะกั่วแช่แข็งในฤดูหนาว โดยเฉพาะสิ่งของที่เชื่อมด้วยตะกั่วหลายชิ้นก็ทนต่อการแช่แข็งได้เช่นกัน ในปี 1912 ทีมสำรวจขั้วโลกใต้จากต่างประเทศได้ใช้ถังเบนซินที่เชื่อมด้วยตะกั่ว ในสภาพอากาศหนาวเย็นของขั้วโลกใต้ ตะกั่วที่ใช้เชื่อมกลายเป็นผงสีเทา และทำให้เบนซินรั่วไหลออกมาทั้งหมด

ดีบุกกลัวความร้อนและความเย็นเช่นกัน เหนือ 161 ℃ ดีบุกสีขาวจะเปลี่ยนเป็นดีบุกเหลี่ยมที่มีโครงสร้างผลึกของระบบเหลี่ยม มันเปราะมาก เมื่อถูกกระทบมันจะแตก และความสามารถในการขึ้นรูปนั้นแย่มาก เรียกว่า "ดีบุกเปราะ" .

ดีบุกสีขาว ดีบุกสีเทา และดีบุกเปราะ เป็นสาม allotropes ของดีบุกและพารามิเตอร์ของพวกมันคือดังนี้: ดีบุกสีขาวเป็นทรงสี่เหลี่ยม มีพารามิเตอร์เซลล์ดังนี้: a=0.5832nm, c=0.3181nm, มีอะตอม Sn 4 ตัวในเซลล์ ความหนาแน่น 7.28g/cm³ ความแข็ง 2;

ดีบุกสีเทาเป็นระบบผลึกทรงลูกบาศก์รูปเพชร มีพารามิเตอร์เซลล์ดังนี้: a=0.6489nm, มีอะตอม Sn 8 ตัวในเซลล์ และมีความหนาแน่น 5.75g/cm³.

ดีบุกเปราะเป็นระบบ orthorhombic มีความหนาแน่น 6.54g/cm³.

มีไอโซโทปของดีบุกทั้งหมด 14 ชนิด โดยมี 10 ชนิดที่เป็นไอโซโทปเสถียร: ดีบุก 112, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120, 122, 124.

คุณสมบัติทางเคมีของหมึกนั้นเสถียรมาก และไม่ถูกออกซิไดซ์ง่ายที่อุณหภูมิห้อง ดังนั้นมันจึงคงความเงาเหมือนสีเงินไว้เสมอ ฟิล์มป้องกันของหมึกออกไซด์จะเกิดขึ้นบนผิวของหมึกเมื่ออยู่ในอากาศ และปฏิกิริยาการออกซิเดชันจะเร็วขึ้นเมื่อมีการให้ความร้อน หมึกเทตราฮาไลด์เกิดจากการทำปฏิกิริยาด้วยความร้อนระหว่างหมึกและฮาโลเจน นอกจากนี้ยังสามารถทำปฏิกิริยากับกำมะถันได้ หมึกมีความเสถียรต่อน้ำ ละลายในกรดเจือจางได้ช้า และละลายในกรดเข้มข้นได้เร็วกว่า หมึกสามารถละลายในสารละลายด่างแรงได้ มันจะถูกกัดกร่อนในสารละลายกรดของเกลือ เช่น เหล็กคลอไรด์และสังกะสีคลอไรด์